Sessizliğin gürültülü senfonisi çalarken içimde
Bir hissizlik rüyasına daldım
Uyanıyorum adını bilmediğim bir diyara
Gözlerimi kapatıyorum başka bir bilinmeze
Sorular sorular ve tekrar onlar
Bininci kez tekrarlanan monologlar
Yıllar yıllar önce geldim buraya
Yıllar geçti ne alıştım ne tanıştım burayla
Nefesim daralır gözlerim kararır
Müzik başlar hayallere dalınır
Yüreğin şarkısını söyler
Akıl bu şarkıdan sıkılır
“Yeterrrr…” diye bir haykırış yükselirken
Ruh doğal afet müzesi sayılır
İnsanlar insanlar….
Birbirine dokunmadan geçip giden insanlar…
Kaçırılan gözler söylenmeyen sözler
Umutlu bakışlar ve çevrilen yüzler
Beklentiler Titanic gerçekler buz dağı
Sonu batmak, gerisi insanların izdihamı
Hayatı devam ettiren bir nefes
Nefesi verinceye dek ızdırap verir heves
Huzur huzur diye gezer herkes
Bilen yok dünya huzursuzluğa merkez
Söz yalan, niyet sahte yine de kırılmaz heves
İnsan yaşarken ölür ama bunu bilmez herkes
Fotoğraf: darksouls1, Pixabay.