COVID-19 salgını nedeniyle alınan önlemler kapsamında özellikle kapalı mekânlara girişlerde negatif test zorunluluğu ile beraber çalışanlara da haftalık veya üç günlük test koşulu ve denetimi nedeniyle halkın önemli bir kısmı düzenli olarak bir laboratuvarda test yapmaya sevk ediliyor.
Bu testler yakın zamana kadar ücretsiz de yapılabilse de son günlerde alınan paralı test kararı ile halk kaos içerisinde ertesi gün ne yapacağını bilemez hâlde evinde bekliyor. Bu şartlarda çalışanların hem kendi test ücretlerini hem de ailelerinin test ücretlerini karşılayacak durumda olması beklenecek bir durum değildir.
Antijen testlerine erişimin kısıtlı olması ve kişilerin evde kendi rutin testlerini yapma imkânının olmaması, zaten bu mümkün olsa da belgeli negatif test zorunluluğunun bulunması nedeniyle kişilerin test yapmadan gündelik hayatlarını sürdürmesi de olanak dâhilinde değildir. Bu durum yakın coğrafyalarda görüldüğü üzere testlerde sahtecilik ve bunlar gibi pek çok yasa dışı ve tehlikeli işlerin kapısını aralaması muhtemel adımlardır.
Test kitlerinin maliyeti bir sorun teşkil edecek olsa dahi belki dönemsel olarak zorunlu test sayısını kısıtlayarak ve sübvansiyonlar ile özel sektördeki test kitlerini daha erişilebilir hâle getirilerek çözümler üretilebilecekse de sağlıktan yapılacak tasarruf muhtemelen vaka sayılarındaki artış ile ve tabii mekânların kapanıp ekonomik daralmanın gerçekleşmesi ile son bulacaktır. Bu nedenle test kitlerinin maliyetinin karşılanması için gerekli maddi imkânın yaratılması muhtemelen halkın test yapmadan vakayı yaymasından daha ucuz bir çıkış yolu olacaktır.
Hem bireylerin hem de mekânların planlamalarını sağlıklı olarak yapabilmesi için bu tarz kararların stabil olması ve yeniden değerlendirilmesi için önceden belirlenen bir günün var olması önem arz eder. Geceden sabah değişen kararlar ile salgın ve kriz yönetimini sürdürmek idealden çok öte, amatör bir yaklaşımdır ve halka güven vermekten çok uzaktır.