15 Ekim 2018 günü başlayan Tabella serüveni bu hafta itibarı ile üçüncü yılını doldurmuş oluyor. Dolu dolu üç yıl içerisinde yüzlerce makale toplam 92 Kıbrıslı Türk gencin klavyelerinden çıkıp sizlerle buluşma şansına sahip oldu.
Üç sene önce Kıbrıslı Türk gençliğinin olduğu nokta ile bugün arasındaki fark, kaydedilen ilerleme gözle görülür noktadadır. Bugün, üretmek istediğinde üreten, kollektif düşünebilen, gövdesi, elleri ve kolları olan kendisini temsil edebilen ve kendisi için duruş sergileyebilen bir gençlik hareketi dimdik ayakta ve mücadeleye devam etmektedir.
Bu mücadelede ise Tabella, bir yayın olarak görevini tamamlamış olarak üç yılın sonuna geliyor. Her pazartesi saat 8.00’de yüz elli yedi hafta boyunca aralıksız çıkan sayılarıyla bize ses olup, aynı zamanda çevresindeki insanlarla beraber bir hareketin yuvalığını da yapmış oluyor.
Tabella öncesi dönemde bu günlerin tahayyülünü kurarken aklımın bir köşesinde çalan “Uyan” şarkısının dizeleri de o günleri anlatmakta bana yardımcı:
Sen, yine de o yolun sonundaydın
Sen, yine de hiçbir şey yapamazdın
Sen, uyuşuk, tembel, yalnızdın
Sen…
Biz bugün uyuşuk, tembel ve yalnız bir toplumun ne uyuşuk, ne tembel, ne de yalnız olmayan gençleriyiz. Üç yıl önce ve üç yıl sonra bakıldığında görebileceğimiz farktan yola çıkarak bugün geldiğimiz yerden gurur duyuyorum.
Bizim memlekette insanlar çok şeye ayrılır da ben çevrede iki tipi çok sık görüyorum bu aralar. Bir şey yapanlar ve bir şey yapanlar hakkında konuşanlar var. Biz hep bir şey yapmayı seçtik, hep de bir şey yapmayı seçmeye devam edeceğiz. Formu, şekli, büyüklüğü ne olursa olsun, mücadele etmeye devam edeceğiz.
Aberdeen Üniversitesinin saklı bir duvarında yazdığı gibi. Non sibi sed patriae, non sibi sed patriae…