Bu yazımda belki de en zor şeyden bahsedeceğim. Bardağın dolu tarafından bakabilmek! Kuşkusuz her insanın hayatında çıkışlar ve inişler, kolaylıklar ve zorluklar, ve de pozitif ve negatif durumlar vardır. Tabii ki bir de bardağımızın dolu ve boş tarafları… Evet, hiçbirimizin bardağı dolu değildir elbette. Boş bir kısım vardır, fakat asla tamamen boş değildir. Fakat, bardağımızın dolu kısmına odaklanmak, buna şükran duymak bu kadar mı zor? Gelin birlikte bir bardağın dolu kısmına, hayatımızda sahip olduğumuz güzelliklere nasıl bakabileceğimiz, onlara nasıl şükran duyabileceğimize bir göz atalım.
Şükran konusu, meditasyon yapan birçok birey tarafından tercih edilen ana temaların başında gelmektedir. Bunun sebebi insanların doğası gereği sürekli olarak hayatımızda gerçekleşen kötü olguları ve negatif durumları görmeye olan eğilimdir. Yani, bardağımızın boş tarafını. Ancak, farkındalık seviyesi bir nebze daha yüksek olan bireyler çoğu zaman kendileri yalnız bunu başaramasa da, dışarıdan destek alıp, yani şükran meditasyonları yapıp bu hâli yenmeye çalışıyorlar.
Peki bir şükran meditasyonu neye benziyor? Şükran dolmak isteyen bireyler olarak varlığın önemini ele alan bir meditasyon yapıyoruz. Öncelikle derin bir nefes alıyor ve bu nefesi alabildiğimize şükran duyuyoruz. Bu meditasyonda dünyada var olduğumuza ve sahip olduğumuz temel ihtiyaçlara karşı bir farkındalık yaratıyor, minnet duygusu oluşturuyoruz. Bu dünyada bir birey olarak var olduğumuza, bir adımız olduğu ve başkaları tarafından bilindiğimize, eriştiğimiz temiz suya, dilediğimiz besini tüketebildiğimize ve başımızı sokacak sıcak bir eve sahip olduğumuza şükran duyuyoruz. Bardağımızda olan bir damla suyun bile farkına varıyor, şükrediyoruz.
Daha sonra ise sahip olduğumuz diğer şeyleri göremeye başlıyoruz. Kısacası Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisi misali. Gittikçe artan varlığımıza, artan bir minnet duyuyoruz. İlerleyen anlarda ise sahip olduğumuz arabaya, harcayabildiğimiz paraya, gittiğimiz tatillere ve de alabildiğimiz eğitime şükran doluyoruz. Derin bir nefesle birlikte şükran duygusunu en içimize kadar hissediyoruz. Bir güne daha başlayabildiğimize, hayatımızın devam etmesine ve de o bardağa bir damla daha su koyabilmek için bir fırsat daha olduğunun bilincine varıyoruz.
Şükran dolmanın, hayata şükran duymanın ve şükranla bakmanın öneminin farkına varmamız gerekiyor. Yani bardağın dolu kısmından bakmaya, doluluğunu görmeye gayret etmemiz gerekiyor. Aksi takdirde hayatımızda hep inişlere bakarsak, negatif gelişen olaylarda takılı kalırsak, diğer taraftan sahip olduğumuz güzellikleri kaybediyor olacak ve var olan şeylerin tadını çıkaramıyor olacağız. İşte tam da bu nedenden dolayı her ne zaman karamsarlığa düşersek ve bardağın boş tarafını görmeye başlarsak, o zaman durup, derin bir nefes alarak sahip olduğumuz her şeye şükran duymalıyız. Yeri gelirse eğer, sadece aldığımız bir nefese dahi şükran duyabiliriz. Hem de bu salgın döneminde sağlıklı bir nefes alabilmenin kıymetini bu kadar anlamışken.
Düzenli meditasyon yapan bir birey olarak şükran konulu meditasyonlar benim en çok tercih ettiğim temaların başında geliyor. Bunun esas nedeni gerek psikolojim bozuk olduğunda, gerek derslerimde takıldığımda, gerekse de gündelik yaşantımda zorluklarla karşılaştığımda durup şükretmeyi bilmemdir. Bardağın dolu kısmını unuttuğum zamanlarda, derin bir nefes alıp, kendimle baş başa kalıyor ve hayatta olmanın bir mucize olduğunun farkına varıyorum. Sadece sahip olduğum güzel şeylere şükran duymakla kalmıyor, sahip olmadığım kötü şeylere de iyi ki sahip olmadığım için minnet duyuyorum.
Size de naçizane bir tavsiye olarak şunu söyleyerek yazımı sonlandırmak istiyorum. Siz siz olun her ne zaman bardağın dolu kısmını görmeniz ağır basarsa derin bir nefes alın ve sahip olduklarınız farkına varıp, şükür edin. Ruhunuz şükran doldukça rahatlayacak, mutlu olacak ve de bardağın dolu kısmını daha iyi görmeye başlayacaksınız.
Fotoğraf: silviarita, Pixabay.