Ne hikmeti var
Işık saçan güneşin
Bir tebessümün,
Şefkat dolu bir çift gözün yanında
Bir insanın varlığı yeter
Bir insanın içini ısıtmaya
Ne hikmeti var
Zambak dolu bahçelerin
Zihninde çiçekler yeşermedikten,
Bülbüller ötmedikten sonra
Bir insanın sevgisi yeter
Bir insana baharı yaşatmaya
Bir hikmeti mi var
Bu denli hissetmenin
Ruhunu paylaşacak,
Zincirleri koparacak biri olmadıktan sonra
Bir insanın içtenliği yetmez mi
Bir insanın rengini özgür kılmaya?
Söyle, bir hikmeti varsa
Sağnak yağmurların,
Esip geçen fırtınanın
Birbirine karışan gözyaşlarının yanında
Bir insanın desteği yeter
Bir insanı yeniden hayata bağlamaya
Hiçbir deprem sarsamaz bizi
Yitirilen inanç kadar
Hiçbir duvar bölemez bizi
Birbirine dönülen sırt kadar
Ve hiçbir kasırga koparamaz bizi
Birbirimizden kaçtığımız kadar
Ne hikmeti var
Şanlı kurtuluşların,
Kurban edilmek zorunda kalınanların
Birbirimizi her gün biraz daha öldürdüğümüz zaman
Bir insanın ta kendisi yeter
Bir insanı uğruna savaştırmaya
Bir hikmeti yok
Yakıp yıkan afetlerin
Bir insanın bir insana yetmemesi fikri karşısında
Bir hikmeti yok
Tek tek var olmanın
Bir olamadıktan sonra…
Fotoğraf için tıklayınız.
