Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum
Orhan Veli’nin çok ünlü şiiridir “Anlatamıyorum”. Her şeyi söylemenin mümkün olduğu bir yerden bahseder, ne kadar yaklaştığından ve anlatamadığından. Tabella‘da her şeyi söyleyemesek de bir şeyleri söyleyebilmeyi amaçladık. 65 haftayı ve 600 yazıyı geride bırakırken özgürce yazabilme özgürlüğünü de yaşama fırsatımız oldu.
Peki bu özgürlük her şeyi söyleyebilme özgürlüğü müydü ya da her şeyi söyleyebilme özgürlüğü neydi? Toplumumuzda belirli bir bütçeyi bir araya getirebilen herkesin yapabileceği gibi öyle lalettayin bir yayın platformu olmadık. Olmadığımız için de canımızın her çektiğini birtakım çıkar ya da kişisel hırs meselesiyle buralara taşımadık, yalan yapmadık, bile bile lades olmadık.
Evet, her şeyi söylemedik ama söylenecek her şeyi söyledik. Geri durmadık, çekinmedik.
Epeyce yaklaştık mı bilinmez ama her şeyi söyleyebileceğimiz yere doğru kürek çekmeye devam ettik.
Bu toplumun gençlerinin sesini sansürsüz, icazetsiz ve özgürce duyurmak için mücadele ettik. Tabella bu toplumun gençlerinin sesini duyurmak için gücünün yettiği kadar bağırmaya devam edecek. Tabella‘nın gücünün yetmediği yerde ise biz “Tabellacılar” bu sesi duyurmak için Tabella‘nın dahasını, daha fazlasını üretmeye devam edeceğiz.
Sandıklar, seçimler, gündelik siyasetin yüzeysel tartışmaları… Bunlar gelip geçici şeylerdir. Evet, çoğu zaman hayati önemdedirler ancak aslolan, bir toplumun kaderini değiştirebilecek olan; bizlerin ve bizim gibilerin, geleceğin sesini duyurmasıdır. Her şeyi söyleyebilmesidir.
Orhan Veli neyi düşledi bilinmez ama o yere gelindiğinde muhakkaktır ki çekilen küreklere değecektir. Verilen emekler “A, bunun içinmiş!” dedirtecektir. Bunu dedirtirken de bir rahatlama duygusu ve bunun ötesinde daha da ileriye gitme arzusu savaşçılarını terakkiye doğru kamçılayacaktır. Ne de olsa çok uzun bir yoldan gelinmiştir.
Yola çıktığımız güne kıyasla epeyce yaklaşmışız her şeyi söylemenin mümkün olduğu yere. Her gün ileriye daha da yaklaşıyoruz. Her gün ileriye doğru bir adım daha atıyoruz. Bazen anlatabiliyorum da bazen ben de anlatamıyorum.