Bu şarkının amacı, klibinden de belli olduğu üzere, kadının gücünden bahsetmektir. Şarkıda da geçtiği gibi kadın sadece erkeklerin işini yapmakla kalmıyor aynı zamanda da çocuk yetiştiriyor.
Bu yazının amacı tabii ki bu şarkıyı ve klibini incelemek değil. Fakat bu şarkıya dikkat çekmek istedim zira Beyoncé bir feminist ve iş kadını. Böyle insanların ünlü olması şu açıdan da önemli: Ses getirebiliyorlar. Her şeye yetişmeleri ya da dünyanın iyilik, eşitlik elçisi olmalarını bekleyemeyiz ama böyle bir şeyi yapmaları kayda değer bir durum.
Feminizm, erkeklerden nefret etmek değildir. Ben de erkeklerden nefret etmiyorum. Esas mevzu burada erkeklerin, kadınların yaşadığı eşitsizliği anlamaması, çünkü onlar bunu tecrübe etmiyor. Feminizm, cinsiyet fark etmeksizin, politik, ekonomik, kişisel ve sosyal eşitliği tanımlamayı, oluşturmayı ve başarmayı amaçlayan bir hareket ve ideolojidir.[1]
Feministler, kadın-erkek fark etmeksizin toplumsal cinsiyette bir sorun olduğunu kabul edip, bunu düzeltmek ve daha iyisini yapmak isteyen kişilerdir. Sanılanın aksine, feministler mutsuz kadınlar da değiller. Ben mutlu bir feministim. Feminizmin derdi, erkekler değildir; ataerkil yapılar ve söylemlerdir. Ataerkil olan yapı ve düzene karşı mücadele etmektir. Adalet mücadelesi de denebilir.[2]
Kadının, varlığını, kişiliğini, davranışlarını, düşüncelerini kısacası kendisini insan olarak, olduğu gibi kabullenmek ve öyle olmasına karışmamak feminizmin temel taşlarından biridir.
Kültürel olarak var olan, kadının daha az ödenmesi, ezilmesi ya da eşitsizliği kabul edilemez ve bu kültürel normlar değiştirilmelidir. Kültürler insanları değil; insanlar kültürleri yaratır ve yaşattırır. Değiştirmek ve değişim her insanın elindedir.
“Kızlara kendilerini büzmelerini, küçültmelerini öğretiyoruz. Onlara ‘Azimli olabilirsin ama fazla değil. Başarılı olmayı hedeflemelisin ama çok başarılı değil, yoksa erkeği tehdit edersin…’ diyoruz.”
– Chimamanda Ngozi Adichie
Erkeklerin fiziksel olarak daha güçlü olduğu bir gerçek, tabii ki istisnai durumlar var. Ancak, bu durum biyolojik olarak böyle. Biyolojik olarak doğurganlığın kadında olması gibi: Henüz sadece kadında. Bunlar ayrıcalık değildirler. Olamaz ve olmamalılar da. Günümüzde fiziksel işler artık eskisi kadar fazla değil, varsa da kadın da eğitilebiliyor. Demek istediğim şu ki günümüz de zekâya bağlı iş gücü ve eğitim var. Olmalı da. Kadınların zekâsı, varlığı erkek için bir tehdit değil, olmamalı da.
Erkeklerin ailenin geçimini sağladığı günleri artık yok. Artık fiziksel güç değil, zekâ ve duygusallık önemli.
Kadınlar özgürleştikçe erkekler de özgürleşir, dolayısıyla toplum da özgürleşir. Özgürlük, eşitlik ve hak bence kadında başlıyor. Dolayısıyla dünyanın özgürlüğü de.
Bütün kadınlar -aslında bütün insanlar- kendi sağlık durumları, aileleri, cinsel hayatları, çocuk sahibi olma ve çalışma hakkındaki düşünceleri konusunda özgürce, herhangi bir baskı, korku, şiddet ve/veya ayrımcılık olmadan karar verme hakkına sahiptir. Bu konuların dünyanın çoğu yerinde tabu olarak algılanması, sonra da “Hayatınla ne yapıyorsun? Nerede işliyorsun? Neden evlenmedin? Neden çocuk yapmadın?” diye sorulması saçma. Herhangi bir hak ve eşitlik verilmeden zoraki baskı altında yapılan hayatlara itiyor bu durum.
Bunlar günümüzde 8 Mart’ın üstünden 110 yıl geçmiş olmasına rağmen hâlâ daha yaşanıyor maalesef. Yüksek sesle haksızlıkları, ezilenleri, cinsiyet eşitsizliğinin varlığını ve durdurulması gerektiğini dile getirmeliyiz ve getiriyoruz. Ama bizler ne kadar yüksek sesle bağırırsak bağıralım, maalesef duymasınlar diye sağır olmayı bile kabullenenler var. Özellikle böyle bir günde, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nde, sadece bir gün hatırlanma ya da saygı görme değil her gün saygı ve eşitlik görmek önemlidir.
Referanslar
[1] Brunell, L. ve Burkett, E.. (2020). Feminism. Encyclopaedia Britannica.
[2] Site editörleri. (2018). Feminizm nedir? Feminist ne demek? Hürriyet.
Fotoğraf için tıklayınız.