Dünya Emekçi Kadınlar Günü veya Dünya Kadınlar Günü olarak kabul edilen 8 Mart, Birleşmiş Milletler tarafından tanımlanmış uluslararası bir gündür. Fakat sanıldığının aksine, sevgilinize kolye, annenize çiçek veya çikolata almanızı hedefleyen kapitalizm tarafından oluşturulan günlerden değildir. Tam tersine, ona tepki olarak oluşmuştur.
8 Mart 1857 tarihinde New York’ta daha iyi çalışma şartları isteyen tekstil fabrikası çalışanlarının yanarak can vermesi Dünya Kadınlar Günü’nün başlangıç noktası. Polisin grev yapan isçilere saldırmasının ardından onları fabrikaya kilitlemesi ve çıkan yangında oradan çıkamadıkları için cayır cayır yanarak can veren 129 kadın. Tek istedikleri daha iyi çalışma şartları olan 129 kadın.
1857’den günümüze gelebilmesinin sebebi ise 26-27 Ağustos 1910 tarihinde Kopenhag kentinde gerçeklesen Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı’dır. Bu konferans sırasında Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart’ta ölen isçiler anısına Dünya Kadınlar Günü olarak anılmasını önerir. Öneri oy birliği ile kabul edilir.
Birinci ve İkinci Dünya Savaşları arasında bazı ülkelerde anılması yasaklanan Dünya Emekçi Kadınlar Günü, 1960’lı yılların sonunda Amerika Birleşik Devletleri’nde anılmaya başlaması ile birlikte daha güçlü bir şekilde gündeme gelir. Daha sonra, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 16 Aralık 1977’de Dünya Kadınlar Günü olarak kabul edildi.
Yani özetle 8 Mart, bir araya gelip “Hadi kadın olmayı kutlayalım.” diye öne atılmış, erkeklerden hediye almak ya da indirimli alışveriş yapıp ekonomiye can vermek için oluşturulan bir gün kesinlikle değil. Birleşmiş Milletler’in kendi sitesinde güne ilişkin bölümünde bile bahsi geçmeyen o 129 kadının anısına oluşturulan o gün çiçek almak için değil, ders almak içindir. Tarih tekerrürden ibarettir. Bundan 162 yıl önce hakları olanı isterken can veren kadınların anısı, hediye alarak değil saygı ile anılarak korunmalıdır.